زبان
تقربا تمام مردم این استان به زبان فارسی با گویش های محلی سخن می گویند. لهجه ها در روستاها بیشتر از شهرها متنوع و مشهودندو بین آنها اختلاف هایی نیز به چشم می خورند .برخی از اهالی جزیره شیف و بنادرکنگان و عسلویه نیز به زبان عربی سخن می گویند.
لهجه های فارسی به گویش بردستانی،دشتی،تنگستانی و کازرونی در استان بوشهر رواج دارد که کاملاً با لهجه های شمال سرزمین فارس مانند،لهجه های لری فارس وسیوندی ارتباط دارد.
علاوه برآن،زبان مردم این منطقه از نفوذ لهجه های بلوچی و شبانکاره ای قدیم به زبان سغدی و ایجی که خود از متفرعات گویش های شبانکاره ای عصر اتابکان فارسی بوده برکنار نمانده است و هریک از این لهجه ها با لهجه های گیلکی،کردی،خراسانی و دیگر لهجه های ایرانی هم ریشه و مرتبط است.
بنابراین می توان گفت که زبان های مردم کرانه های خیلج فارس و جزایر آن،بازمانده ی لهجه ها و زبان های شبانکاره ای ء کردی و بلوچی... است و مفدات انگلیسی،هلندی،پرتغالی ، هندی و زنگباری، حبشی و آفریقایی و ...در آنها دیده می شود، ولی استخوان بندی و ریشه*ی آنها فارسی است.
